دانشگاه زابل
تازه ها در میکروب شناسی دامپزشکی
2645-4491
2676-5004
3
2
2021
02
19
تشخیص مولکولی ویروس تب خونریزی دهنده کریمه-کنگو در گونههای کنه جمعآوری شده از دامهای اهلی نوار مرزی ایران-افغانستان
1
9
FA
سحر
اسدالهی زوج
دانشکده دامپزشکی، دانشگاه زابل، زابل، ایران
dr.sahar.asd@gmail.com
داریوش
سعادتی
0000-0001-9002-1507
گروه بهداشت مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه زابل، زابل، ایران
saadati.dariush@gmail.com
مهدی
راسخ
0000-0003-1505-6640
گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه زابل، زابل، ایران
mrasekh@ut.ac.ir
فائزه
فقیهی
مرکز تحقیقات سلولی مولکولی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
faezefaghihi@yahoo.com
مهدی
فضلعلی پور
بخش آربوویروسها و تبهای خونریزی دهنده ویروسی، انستیتوپاستور، تهران، ایران
mfp.virology@gmail.com
سحر
خاکی فیروز
بخش آربوویروسها و تبهای خونریزی دهنده ویروسی، انستیتوپاستور، تهران، ایران
koreanss501@gmail.com
تهمینه
جلالی
بخش آربوویروسها و تبهای خونریزی دهنده ویروسی، انستیتوپاستور، تهران، ایران
tahmine.jalali@gmail.com
زهرا
احمدی
بخش آربوویروسها و تبهای خونریزی دهنده ویروسی، انستیتوپاستور، تهران، ایران
zahra.ahmadi@gmeail.com
10.22034/nfvm.2021.128845
بیماری تب خونریزی دهنده کریمه کنگو یک بیماری ویروسی، حاد، تب دار و خونریزی دهنده میباشد که باعث مرگ میر قابل توجهی در انسان میشود. ویروس تب خونریزی دهنده کریمه کنگو از گونه های مختلف کنه، از جمله 28 گونه کنهی سخت و دو گونه کنهی نرم جدا شده است. هدف از مطالعهی حاضر مشخص شدن شیوع ویروس تب خونریزی دهنده کریمه کنگو در کنههای جدا شده از دامهای اهلی روستاهای مرزی منطقه سیستان در شمال استان سیستان و بلوچستان است. در این مطالعه از 54 رأس دام شامل 50 گوسفند، 3 بز، 1 گاو در چهار روستای چوتو، نادر علمخان، میلک و سنجرانی، از منطقه سیستان نمونهبرداری صورت گرفت. در ابتدا کنهها تعیین جنس و گونه شدند که شامل <em>ریپیسفالوس سانگوئینوس</em>، <em>ریپیسفالوس (بووفیلوس) آنولاتوس</em> و <em>هیالوما آناتولیکوم</em> بود. سپس نمونهها توسط آزمایش زنجیرهای پلمراز معکوس از نظر حضور ژنوم ویروس مورد بررسی قرار گرفتند. حضور ویروس در هیچ نمونهای از 50 نمونهی تست شده به تأیید نرسید. یافتههای ما نشاندهنده عدم گردش <em>ویروس تب خونریزی دهنده کریمه کنگو</em> در کنههای روستاهای مرزی سیستان است. با این حال، از آنجا که استان سیستان و بلوچستان یک منطقه اندمیک برای این بیماری است، برای درک بهتر ناقلین کنهای در این منطقه، تحقیقات بیشتری لازم است.
تب خونریزی دهنده کریمه کنگو,کنه سخت,سیستان,واکنش زنجیرهای پلیمراز معکوس
https://nfvm.uoz.ac.ir/article_128845.html
https://nfvm.uoz.ac.ir/article_128845_cdcb917d441d3e80bba77ed13930f1a6.pdf
دانشگاه زابل
تازه ها در میکروب شناسی دامپزشکی
2645-4491
2676-5004
3
2
2021
02
19
بررسی فعالیت ضد میکروبی عطرمایهی زیره سبز، شوید، رازیانه، آویشن شیرازی و نعناع فلفلی بر روی اشریشیاکلی جدا شده از مدفوع طیور
10
23
FA
بهمن
فاضلی نسب
0000-0002-3268-8351
گروه پژوهشی زراعت و اصلاح نباتات، پژوهشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران
bfazelinasab@gmail.com
پانته آ
رمضان نژاد
دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران
bfazeli@yilam.ac.ir
یعثوب
شیری
گروه پژوهشی زراعت و اصلاح نباتات، پژوهشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران
yasoub.shiri@gmail.com
10.22034/nfvm.2021.128846
هدف از این مطالعه بررسی اثر عطرمایههای آویشن شیرازی، نعناع فلفلی، زیره سبز، شوید و رازیانه بر روی <em>اشریشیاکلی</em> جدا شده از مدفوع طیور است. عطرمایهی گیاهان مورد استفاده با دستگاه کلونجر به دست آمد. جدایههای <em>اشریشیاکلی</em> از نمونه مدفوع طیور، جداسازی و در نهایت حداقل غلظت مهار کنندگی و حداقل غلظت کشندگی با روش میکرودایلوشن تعیین گردید. تمامی جدایههای <em>اشریشیاکلی</em> در غلظت، 56/1 میلیگرم بر میلیلیتر توسط هر دو گیاه آویشن شیرازی و نعناع فلفلی مهار شدهاند. کمترین غلظت کشندگی (12/3 میلیگرم بر میلیلیتر) برای گیاه آویشن شیرازی و نعناع فلفلی به ترتیب باعث مهار یک و دو جدایه شده است. تمامی جدایههای <em>اشریشیاکلی</em> در غلظت، 63/0 میلیگرم بر میلیلیتر توسط هر سه گیاه زیره سبز، شوید و رازیانه مهار شدهاند. کمترین غلظت کشندگی (25/1 میلیگرم بر میلیلیتر) برای گیاه زیره سبز باعث مهار دو جدایه شده است اما این غلظت برای شوید و رازیانه، 5 میلیگرم بر میلیلیتر بوده است. نتایج نشان داد که به ترتیب عطرمایههای زیره سبز، آویشن شیرازی، نعناع فلفلی و سپس رازیانه و شوید با تأکید بر مؤثرتر بودن عطرمایه زیره سبز، میتوانند به تنهایی یا همراه با سایر عوامل ضد میکروبی برای درمان عفونتهای ناشی از باکتری <em>اشریشیاکلی</em> مفید باشند.
آویشن شیرازی,نعناع فلفلی,اشریشیاکلی,زیره سبز,شوید,رازیانه
https://nfvm.uoz.ac.ir/article_128846.html
https://nfvm.uoz.ac.ir/article_128846_2acc43af900d30c90d7a72b734ee38f7.pdf
دانشگاه زابل
تازه ها در میکروب شناسی دامپزشکی
2645-4491
2676-5004
3
2
2021
02
19
مروری سیستماتیک بر پراکنش ویروس اشمالنبرگ در ایران و کشورهای همسایه
24
34
FA
سحر
اسدالهی زوج
فارغ التحصیل دکتری عمومی دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه زابل، زابل، ایران
dr.sahar.asd@gmail.com
امیرسجاد
جعفری
0000-0002-6830-6706
فارغ التحصیل دکتری عمومی دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه زابل، زابل، ایران
a.sajad.jafari@gmail.com
امیرمسعود
جعفری نوزاد
دانشجوی دکتری عمومی پزشکی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگـاه علوم پزشکـی بیرجند، بیرجـند، ایران
amirmasoodjafari233@gmail.com
مهدی
راسخ
گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه زابل، زابل، ایران
mrasekh2002@yahoo.com
علی
سارانی
گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه زابل، زابل، ایران
alisarani@gmail.com
حسن
بخشی
0000-0002-8819-4561
فارغ التحصیل دکتری تخصصی زیست فناوری پزشکی، بخش تحقیقات مالاریا و ناقلین، مرکز تحقیقات بیوتکنولوژی، انستیتو پاستور ایران، تهران، ایران
hbakhshi89@gmail.com
10.22034/nfvm.2021.128913
ویروس اشمالنبرگ (SBV) یک ویروس RNA دار تک رشتهای نوظهور است که در خانواده پریبونیاویریده و جنس اورتوبونیاویروس طبقهبندی میشود. SBV یک آربوویروس (ویروس منتقله توسط بندپایان) است که پس از آلوده کردن نشخوارکنندگان آبستن باعث به دنیا آمدن نتاج دارای نواقص مادرزادی مانند اسکولیوزیز، هیدروسفالی، آرتروگریپوز، هیپوپلازی مخچه و بزرگ شدن تیموس میشوند. هدف از این مطالعه، مروری سیستماتیک بر مطالعات انجام شده در ایران و کشورهای همسایه شامل افغانستان، پاکستان، ترکمنستان، جمهوری آذربایجان، ارمنستان، ترکیه، عراق، روسیه، قزاقستان، امارات، بحرین، عربستان، عمان و قطر میباشد. در مطالعه حاضر، 9 پایگاه داده انگلیسی و فارسی شامل مگیران، ایرانداک، سیویلیکا، مرکز اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی، Web of Science، Scopus، Science Direct ، Google Scholar و PubMed بررسی شدند. از میان 55 مطالعهی یافت شده، 12 مطالعه معیارهای تعریف شده در هدف پژوهش حاضر را داشتند. نتیجه نشانگر حضور ویروس در تعدادی از دامهای منطقه از قبیل اسب، گاو، گوسفند، بز و شتر میباشد. در ایران تنها یک مطالعه در زمینه شیوع بیماری اشمالنبرگ در جمعیت اسبها به انجام رسیده است که حاکی از آلودگی اسبها به این آربوویروس (5 درصد) میباشد. کشورهای ترکیه و پاکستان بیشترین درصد نمونههای مثبت سرمی را به ترتیب در میزبانهای گاو (82/39 درصد) و شتر (86 درصد) نشان دادند. به دلیل همجواری و تبادلات دامی بین کشور ایران و ترکیه در شمال غرب کشور، و همچنین بین ایران و پاکستان در جنوب شرق، انجام اقدامات احتیاطی توسط مسئولین دامپزشکی توصیه میگردد.
آربوویروسها,ویروس اشمالنبرگ,ایران,خاورمیانه
https://nfvm.uoz.ac.ir/article_128913.html
https://nfvm.uoz.ac.ir/article_128913_0c2a85c2e52a50130642d34e73e69d37.pdf
دانشگاه زابل
تازه ها در میکروب شناسی دامپزشکی
2645-4491
2676-5004
3
2
2021
02
19
مروری بر عوامل ویروسی سقط جنین گاو در ایران
35
44
FA
محمد جواد
بهزادی شهربابک
استادیار، گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه زابل، زابل، ایران
mjbehzadi@uoz.ac.ir
10.22034/nfvm.2021.129025
از دست رفتنِ آبستنی یک معضل اقتصادی جدی در مدیریت تولید مثلیِ مزارع پرورش گاو شیری و گوشتی به شمار میرود. عوامل مختلفی شامل اختلالات ژنتیکی، کمبودهای تغذیهای، مسمومیتها، صدمات فیزیکی و عفونتها باعث از دست رفتن آبستنی در گاو میشوند. عوامل عفونی شامل باکتریها، ویروسها، تکیاختهها و قارچها نقش قابل توجهی در از دست رفتن آبستنی گاو دارند. شناخت عوامل عفونی سقط جنین در هر منطقه برای کنترل و پیشگیری از سقط جنین ضرورت دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی تمام مطالعاتی است که به شناسایی عوامل ویروسی از دست رفتن آبستنی گاو در ایران پرداختهاند. بنابراین تمام مقالات فارسی و انگلیسی که در موضوع سقط جنین گاو با منشاء ویروسی و یا هر یک از ویروسهای عامل سقط جنین گاو بوده است در پایگاههای اطلاعاتی شامل Scince Direct، Pub Med، Scopus، Google Scholar، Magiran، Iran Doc جستجو شدند. تمام مطالعات بهدست آمده برای تحلیل آسانتر در قالب جداولی تدوین شدند. اطلاعات حاصل از مطالعه حاضر نشان میدهد اگر چه پژوهشهای زیادی شیوع بالای عفونتهای ویروسیِ عامل از دست رفتن آبستنی گاو شامل ویروس BVD و IBR را در ایران نشان میدهند، اما مطالعاتی که به نقش آنها در معضل از دست رفتن آبستنی گاو پرداخته باشد، اندک هستند. همین مطالعات محدود حاکی از آن هستند که ویروس BVD و IBR سهم قابل توجهی در ایجاد سقط جنین گاو در ایران دارند.
اسهال ویروسی گاوان,سقط ویروسی گاوان,راینوتراکئیت عفونی گاوان,ایران
https://nfvm.uoz.ac.ir/article_129025.html
https://nfvm.uoz.ac.ir/article_129025_12b16c4347c66576497b2fc65097fca1.pdf
دانشگاه زابل
تازه ها در میکروب شناسی دامپزشکی
2645-4491
2676-5004
3
2
2021
02
19
بررسی شیوع سرمی توکسوپلاسموز درکرمانشاه، یک مطالعه تفکیکی مقطعی
45
55
FA
مهرداد
پویانمهر
0000-0002-9991-9273
استادیار ایمنی شناسی،گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه رازی، ایران
m.pooyanmehr@razi.ac.ir
عاطفه
نیک قلب
دانشجوی دکتری دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه رازی، ایران
atefeh.nikghalb@gmail.com
مسعود
دارابی
دانشجوی کارشناسی علوم آزمایشگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه رازی، ایران
m.darabi@gmail.com
10.22034/nfvm.2021.133112
ﺗﻮﮐﺴﻮﭘﻼﺳﻤﻮز یک بیماری عفونی مشترک (زئونوز) باگسترش جهانی اﺳﺖ. عامل آن <em>توکسوپلاسما</em> گوندی یک انگل تک سلولی داخل سلولی با توزیع جهانی است. تحقیق حاضر یک مطالعه تفکیکی مقطعی از شیوع ﺗﻮﮐﺴﻮﭘﻼﺳﻤﻮز و عوامل خطر مرتبط با آن با هدف بررسی اطلاعات یشتر مربوط به عفونت<em> توکسوپلاسما</em> گوندی در کرمانشاه میباشد. در این مطالعه 2470 نمونه سرم از افراد مشکوک مراجعه کننده به آزمایشگاه مرجع طی بازه زمانی یکساله (99-1398) بر اساس سن و جنس جمعآوری و با استفاده از سنجش سرمی با روش ELISA آنتیبادیهای ,IgG IgM اختصاصی ضد <em>توکسوپلاسما</em> گوندی ارزیابی شد. تحلیل اطلاعات چند متغیره با استفاده از آزمون آماری مربع کای پیرسون و فیشر بهوسیله نرم افزار<em>S</em>PSS ver.18 با سطوح معنیداری P کمتر از 05/0 انجام شد. شیوع کلی آنتیبادی ضد <em>توکسوپلاسما</em> گوندی در جمعیت مورد مطالعه 4/25 درصد بود (05/0p <)<em>.</em> تفاوت قابل توجهی در میزان شیوع در فصول تابستان و زمستان ، با 1/32 درصد و 2/17 درصد بود (05/0p <)<em>،</em> تفاوت در شیوع سرمی آنتیبادیهای ضد<em> توکسوپلاسما</em> گوندی بین گروههای زن و مرد وجود داشت (05/0 p <و 1df=). تفاوت معنیداری بین افراد در جمعیت روستایی و شهری دیده نشد (0054/0 = Pو 735/4 = P)<em>.</em> در سایر ارتباطات ابتلا جمعیت درمتغیرهای دیگر (حرفه، شرایط جسمی، تحصیلی و غیره) بهعنوان عوامل بالقوه مرتبط با عفونت، تفاوت معنیداری مشاهده نشد(004/0 = P). در جمعیت مورد مطالعه در میزان عفونت عمومی با <em>توکسوپلاسما</em> گوندی<em>، </em>ارتباط سن، جنسیت و فصل مشاهده شد، که احتمالاً به دلیل قرار گرفتن بیشتر در معرض منابع عفونی است.
توکسوپلاسموز,توکسوپلاسما گوندی,شیوع سرمی,آنتیبادی
https://nfvm.uoz.ac.ir/article_133112.html
https://nfvm.uoz.ac.ir/article_133112_bf8f6dd71f278a8c70d13690fd455c78.pdf
دانشگاه زابل
تازه ها در میکروب شناسی دامپزشکی
2645-4491
2676-5004
3
2
2021
02
19
اثر مکمل فایتوژنیک برجمعیت میکروبی، برخی فراسنجههای خونی و پاسخ ایمنی جوجههای گوشتی تحت تنش گرمایی
56
67
FA
احمد علی
ثابتان شیرازی
استادیار گروه کشاورزی، واحد فسا، دانشگاه آزاد اسلامی، فسا، ایران
sedarat2003@yahoo.com
مسعود
عابدی
مربی گروه دامپزشکی، واحد یاسوج، دانشگاه آزاد اسلامی، یاسوج، ایران
abedi_m@hotmail.com
غزال
رئوفت
کارشناس ارشد فیزولوژی ﮔیاهان دارویی، کارشناس جهاد کشاورزی استان فارس، شیراز، ایران
ghazalraoofat@gmail.com
10.22034/nfvm.2021.136482
هدف ازاین مطالعه بررسی اثر مکمل فایتوژیک بر برخی فراسنجههای خونی، جمعیت میکروبی و پاسخ ایمنی جوجههای گوشتی تحت تنش گرمایی است. این پژوهش با تعداد 240 قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه کاب 500 در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تیمار، سه تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار انجام شد. تیمارها شامل گروه شاهد (بدون افزودنی) و تغذیه شده با 100، 150 و 200 میلیگرم درکیلوگرم مکمل فایتوژیک در جیره غذایی بودند. جیرههای آزمایشی در سن 25 تا42 روزگی و تحت شرایط تنش حرارتی 32 درجه سانتیگراد به صورت دورهای مورد استفاده قرار گرفت. تیمارهای 150 و 200 میلیگرم در کیلوگرم فایتوژنیک کاهش معنیداری را در میزان تریگلیسرید نسبت به تیمار شاهد اعمال کرد (05/0>P). تیمار 200 میلیگرم در کیلوگرم فایتوژنیک میزان گلوکز را بهطور معنیداری نسبت به تیمار شاهد کاهش داد (05/0>P). تیمارهای 150 و 200 میلیگرم در کیلوگرم فایتوژنیک کاهش معنیداری را در میزان اشیرشیاکلی و افزایش معنیداری را در میزان لاکتوباسیل ایجاد کرد (05/0>P). نتایج نشان داد 200 میلیگرم در کیلوگرم مکمل فایتوزنیک در کاهش لیپید خون و افزایش باکتریهای مفید و کاهش باکتریهای مضر در شرایط تنش گرمایی میتواند موثر باشد.
تریگلیسرید,تنش گرمایی,جمعیت میکروبی,جوجههای گوشتی,مکمل فایتوژنیک
https://nfvm.uoz.ac.ir/article_136482.html
https://nfvm.uoz.ac.ir/article_136482_85d16a24e276b4140e38ef8732e2423c.pdf
دانشگاه زابل
تازه ها در میکروب شناسی دامپزشکی
2645-4491
2676-5004
3
2
2021
02
19
بررسی سرولوژیکی نئوسپورا کانینوم در بزهای مرغز ماده سقز، کردستان
68
76
FA
حامد
موسوی
دانشآموخته دکترای حرفه ای، دانشکده دامپزشکی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران
غزاله
ادهمی
0000-0002-2811-3918
استادیار گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران
g.adhami@iausdj.ac.ir
10.22034/nfvm.2021.137029
نئوسپورا کانینوم (Neospora caninum) نوعی انگل تکیاختهای دامی است که در گوسـفند و بز منجـر بـه صدمات تولید مثلی میشود. آلودگی به نئوسپورا کانینوم یک عارضه طولانی مدت بوده و میزبان برای تمام عمر آلوده باقی خواهد ماند. سقط جنین ناشی از نئوسپورا کانینوم به دنبال هر آبستنی متعاقب آلودگی ممکن است اتفاق بیفتد. هدف از این مطالعـه، بررسـی شـیوع سـرمی نئوسـپورا کنینـوم در بزهای مرغز ماده شهرستان سقز بود. بدین منظور، تعداد 180 نمونه سرم به روش الایزا آزمایش شد، که از این تعداد 4 نمونه از سرمها (2/2 درصد) مثبت بودند. از مجموع 69 بز مرغز زیر 1 سال، 1 مورد (44/1 درصد) و از مجموع 111 بز مرغز بالای 1 سال، 3 مورد (7/2 درصد) از نظر آلودگی به نئوسپورا مثبت بودند. در بررسیهای آماری، ارتباط معنیداری بین میزان آلودگی و گروههای سنی دیده نشد (p>0.05). آنالیزهای آماری همچنین نشاندهنده ارتباط معنیدار بین میزان آلودگی در گوسفندان و سابقه سقط جنین بود (p<0.05). نتایج این مطالعه حاکی از مواجهه محیطی اندک بزهای منطقه با انگل نئوسپورا کانینوم است. اگر چه شیوع نئوسپورا کانینوم در این مطالعه پائین بوده است اما بایستی به سیاستهای کنترلی برای اجتناب از خطر گسترش آلودگی توجه نمود. همچنین مطالعات بیشتر برای ارزیابی بهتر میزان شیوع در این حیوانات ضروری است.
نئوسپورا کانینوم,الایزا,بز مرغز,سقز,کردستان
https://nfvm.uoz.ac.ir/article_137029.html
https://nfvm.uoz.ac.ir/article_137029_2be04a2d09f8fd0153b503554eeed423.pdf
دانشگاه زابل
تازه ها در میکروب شناسی دامپزشکی
2645-4491
2676-5004
3
2
2021
02
19
تعیین خصوصیات فنوتیپی و ژنوتیپی مقاومت به اریترومایسین در سویههای استافیلوکوکوس اورئوس حساس و مقاوم به ونکومایسین جدا شده از شیر خام گاو
77
88
FA
حمید
آدیم
دانشگاه تخصصی فناوریهای نوین آمل
adimhamid59@gmail.com
راضیه
پرتوی
استادیار، گروه بهداشت مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تخصصی فناوریهای نوین آمل، آمل، ایران
dvmr.partovi@ut.ac.ir
حمیدرضا
کاظمینی
استادیار، گروه بهداشت مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تخصصی فناوریهای نوین آمل، آمل، ایران
hamid.kazemeini@gmail.com
راحم
خوشبخت
استادیار، گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تخصصی فناوریهای نوین آمل، آمل، ایران
khoshbakht.r@gmail.com
مریم
عزیزخانی
استادیار، گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تخصصی فناوریهای نوین آمل، آمل، ایران
azizkhani.maryam@gmail.com
10.22034/nfvm.2021.137561
استافیلوکوکوس اورئوس عامل اصلی اندوکاردیت، سپسیس و مسمومیت غذایی استافیلوکوکی میباشد. هدف از این مطالعه ارزیابی حساسیت به اریترومایسین در 50 سویه استافلوکوکوس اورئوس مقاوم به ونکومایسین (VRSA) و حساس به ونکومایسین (VSSA) جدا شده از شیر خام گاو و نیز تعیین انتشار ژنهای مقاومت به اریترومایسین در میان جدایهها میباشد. براس مایکرودایلوشن به منظور تعیین مقاومت به ونکومایسین و تعیین حداقل غلظت مهار رشد اریترومایسین مورد استفاده قرار گرفت. حضور ژنهای ermA، ermB، ermC و msrA کدکننده مقاومت به اریترومایسین از طریق PCR مورد بررسی قرار گرفت. 84 درصد از جدایهها حساس و 16 درصد مقاوم به ونکومایسین بودند. یک جدایه نسبت به اریترومایسین حساس بود و هیچ یک از ژنهای مقاومت را نداشت. 90 درصد جدایهها نسبت به اریترومایسین مقاوم بودند که از این تعداد 4/24 درصد هیچ یک از ژنهای مقاومت را نداشتند، در حالی که 1/51 درصد از نظر ژن ermB مثبت بودند. ermA در هیچ یک از جدایهها یافت نشد. حضور همزمان ژنهای مقاومت در 8 جدایه مشاهده شد. هیچ ارتباط معناداری بین ژنهای مقاومت به اریترومایسین و MIC اریترومایسین مشاهده نشد. 5/37 درصد از جدایههای VRSA هیچ یک از ژنهای مقاومت به اریترومایسین را نداشتند، در حالی که 25 درصد دارای دو ژن مقاومت بودند. میانگین MIC اریترومایسین در جدایههای VRSA بالاتر از جدایههای VSSA بود. تمام جدایههای VRSA نسبت به اریترومایسین نیز مقاوم بودند. هیچ ارتباط معناداری بین ژنهای مقاومت به اریترومایسین و حساسیت به ونکومایسین مشاهده نشد.
اریترومایسین,استافیلوکوکوس اورئوس,ژن مقاومت به اریترومایسین,شیر خام,ونکومایسین
https://nfvm.uoz.ac.ir/article_137561.html
https://nfvm.uoz.ac.ir/article_137561_cac7bd1d7a85a9bea09dd9faa81fc56c.pdf
دانشگاه زابل
تازه ها در میکروب شناسی دامپزشکی
2645-4491
2676-5004
3
2
2021
02
19
ردیابی آنتیبادی علیه تحت تیپH5 آنفلوانزای پرندگان در زرده تخم اردکهای بومی استان گیلان، 1399
89
96
FA
محمد حسین
فلاح مهر آبادی
موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی ، کرج ، ایران
mhf2480@yahoo.com
حمیده
نجفی
گروه میکروبیولوژی و ایمنی شناسی ،دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران ، تهران ، ایران
najafi1988@gmail.com
پوریا
معتمد چابکی
گروه میکروبیولوژی و ایمنی شناسی ،دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران ، تهران ، ایران
pouria.motamed@gmail.com
حسین
حسینی
0000-0002-8248-3979
گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران
hosseini.ho@gmail.com
عباس
برین
گروه میکروبیولوژی و ایمنی شناسی ،دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران ، تهران ، ایران
abarin05@gmail.com
زهرا
ضیافتی کافی
گروه میکروبیولوژی و ایمنی شناسی ،دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران ، تهران ، ایران
zahra.ziafati@gmail.com
علی
هژبر راجعونی
گروه میکروبیولوژی و ایمنی شناسی ،دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران ، تهران ، ایران
ahrscience@gmail.com
ایرج
اشرافی تمای
گروه میکروبیولوژی و ایمنی شناسی ،دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران ، تهران ، ایران
iradjashrafi@gmail.com
ناصر
صدری
گروه میکروبیولوژی و ایمنی شناسی ،دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران ، تهران ، ایران
naser.sadri@gmail.com
آرش
قلیانچی لنگرودی
گروه میکروبیولوژی و ایمنی شناسی ،دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران ، تهران ، ایران
ghalyana@ut.ac.ir
10.22034/nfvm.2021.138089
آنفلوانزای پرندگان یکی از بیماریهای مهم واگیر پرندگان میباشد که میتواند گونههای مختلفی از پرندگان صنعتی و بومی را درگیر نماید. در سالهای اخیر گزارشات متعددی از شیوع تحت تیپ H5 آنفلوانزای فوق حاد پرندگان در طیور صنعتی بومی در کشور وجود داشته است. اردک سانان بهعنوان مهمترین مخزن این ویروس، نقش مهمی در همهگیرشناسی بیماری دارند. هدف از این مطالعه ردیابی آنتیبادی علیه ویروسهای تحت تیپ H5 در زرده تخم اردک بومی میباشد. تعداد 70 عدد تخم اردک از شهرستانهای مختلف استان گیلان (رشت، انزلی، صومعهسرا، فومن، آستانه اشرفیه، لنگرود، و چابکسر) طی بهار و تابستان سال 1399 جمعآوری شد. فاز آبی تخمها جدا گردید و سپس با آنتیژن اختصاصی H5 و روش ممانعت از هماگلوتیناسیون (HI) استاندارد OIE مورد بررسی قرار گرفت. 43/11 درصد از نمونهها دارای آنتیبادی علیه تحت تیپ H5 بودند. نتایج این مطالعه نشاندهنده چرخش ویروسهای تحت تیپ H5 در جمعیت اردکهای بومی شمال کشور میباشد.
آنفلوانزای پرندگان,H5,شیوع,زرده,پاسخ سرمی,ممانعت از هماگلوتیناسیون
https://nfvm.uoz.ac.ir/article_138089.html
https://nfvm.uoz.ac.ir/article_138089_120c65ca26369d0815dc503abdc1f709.pdf
دانشگاه زابل
تازه ها در میکروب شناسی دامپزشکی
2645-4491
2676-5004
3
2
2021
02
19
رفع باکتریمی ناشی از مایکوپلاسما هموفلیس متعاقب درمان دوگانه با داکسیسایکلین و سیپروفلوکساسین
97
103
FA
رضا
آذرگون
استادیار، گروه بیماریهای درونی و کلینیکال پاتولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
r.azargoun@urmia.ac.ir
وحید
محمدی
استادیار، گروه بیماریهای درونی و کلینیکال پاتولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
v.mohamadi@urmia.ac.ir
محمود
محمودی
کارشناس ارشد، گروه بیماریهای درونی و کلینیکال پاتولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
m.mahmoodi@yahoo.com
شاهین
احتشام فر
کارشناس ارشد، گروه بیماریهای درونی و کلینیکال پاتولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
sh.ehtesham@yahoo.com
10.22034/nfvm.2021.138263
مایکوپلاسما هموفلیس یک باکتری کوچک بدون دیواره با شیوع جهانی است که گلبولهای قرمز را آلوده میکند و بدون درمان مؤثر ممکن است باعث مرگ شود. عدم موفقیت بیشتر پروتکلهای درمانی آنتیبیوتیکی در از بین بردن این عامل بالقوه مشترک بین انسان و دام ضرورت تعیین یک درمان بهینه را برجسته میکند. یک گربه موکوتاه خانگی دو ساله با علائم بیحالی، تب، زردی و کم خونی به بیمارستان دامپزشکی دانشگاه ارومیه ارجاع داده شد. یافتههای بالینی، نتایج بررسی گسترش خون رنگ آمیزی شده به روش گیمسا و واکنش زنجیرهای پلیمراز روی ژن 16S rRNA عفونت ناشی از مایکوپلاسما هموفلیس را تأیید کردند. داکسیسایکلین (10 میلیگرم/کیلوگرم خوراکی هر 24 ساعت) به مدت 4 هفته تجویز شد. با این حال، بهبودی بالینی حاصل نشد و در بررسی سیتولوژی تداوم آلودگی با مایکوپلاسما هموفلیس رؤیت گردید. پس از شروع درمان دوگانه با افزودن سیپروفلوکساسین (20 میلیگرم/کیلوگرم خوراکی هر 24 ساعت) به مدت دو هفته، رفع باکتریمی با بررسی مجدد سیتولوژی و نتیجه منفی واکنش زنجیرهای پلیمراز بهعنوان روش تشخیصی ارجح، مورد تأیید قرار گرفت. طبق اطلاعات نویسندگان، این اولین گزارش رفع باکتریمی ناشی از مایکوپلاسما هموفلیس با استفاده از درمان دوگانه با داکسیسایکلین و سیپروفلوکساسین است. پیشنهاد میشود این پروتکل برای بیماران گربهسان بیشتری امتحان شود.
داکسیسایکلین,سیپروفلوکساسین,گربه,مایکوپلاسما هموفلیس
https://nfvm.uoz.ac.ir/article_138263.html
https://nfvm.uoz.ac.ir/article_138263_1ea5d7f6a9756d406cb1a91e406b0ffa.pdf
دانشگاه زابل
تازه ها در میکروب شناسی دامپزشکی
2645-4491
2676-5004
3
2
2021
02
19
مقایسهی الگوی مقاومت آنتیبیوتیکی در ایزولههای سالمونلا تیفیموریوم و اشریشیاکلی جداشده از محتویات روده و پوست نزدیک به پرینه در سگهای استان اصفهان
104
117
FA
فهیمه
نگین تاجی
دانشکده دامپزشکی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران
fahimehnegintaji@gmail.com
سام
ترکان
استادیار، گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران
saamtorkan@gmail.com
10.22034/nfvm.2021.138878
سالمونلا و اشریشیاکلی از عوامل مهم عفونتهای رودهای و اسهال میباشند. افزایش مقاومت سالمونلا و اشریشیاکلی نسبت به آنتیبیوتیکهای رایج بهعنوان یک مشکل جهانی مطرح است. از آنجاییکه سگهای خانگی بهعنوان منابع بالقوهی این دو باکتری مطرح میباشند، مطالعهی حاضر با هدف بررسی الگوی مقاومت آنتیبیوتیکی باکتریهای سالمونلا تیفیموریوم و اشریشیاکلی جداشده از محتویات روده و پوست نزدیک به پرینه در سگهای استان اصفهان انجام شد. سوابهای رکتال و پوستی اخذ شده از 100 سگ ارجاعی به کلینیکهای حیوانات خانگی در شهر اصفهان کشت داده شدند. پس از کشت میکروبی و تائید مولکولی جدایههای سالمونلا تیفیموریوم و اشریشیاکلی، حضور شایعترین ژنهای کدکننده مقاومت آنتیبیوتیکی در این جدایهها به روش PCR و الگوی فنوتیپی مقاومت آنتیبیوتیکی به روش انتشار دیسک ارزیابی شدند. تمام جدایههای اشریشیاکلی جداشده از محتویات روده به جنتامایسین، تتراسایکلین، سیپروفلوکساسین و تری متوپریم-سولفامتوکسازول مقاوم بودند. همچنین همه جدایههای سالمونلا تیفیموریوم جداشده از محتویات روده نسبت به تتراسایکلین مقاومت نشان دادند. در تمام جدایههای اشریشیاکلی جداشده از محتویات روده ژن dfrA1 ردیابی شد. شایعترین ژن ردیابی شده در جدایههای سالمونلا تیفیموریوم جداشده از محتویات روده tetB و dfrA1، (80 درصد) بودند. مقاومت آنتیبیوتیکی چندگانه در این جدایهها نشاندهنده استفاده بیرویه از آنتیبیوتیکها بوده و لزوم انجام آنتیبیوگرام جهت انتخاب مؤثرترین آنتیبیوتیک در درمان بیماریها را بیش از پیش نشان میدهد.
مقاومت آنتیبیوتیکی,سالمونلا تیفیموریوم,اشریشیاکلی,سگ,اصفهان
https://nfvm.uoz.ac.ir/article_138878.html
https://nfvm.uoz.ac.ir/article_138878_ff2a433b32dec5097eab922b0f17f700.pdf
دانشگاه زابل
تازه ها در میکروب شناسی دامپزشکی
2645-4491
2676-5004
3
2
2021
02
19
بررسی مولکولی میزان ابتلا به بیماری برونشیت عفونی در گله های طیور گوشتی
118
126
FA
نجمه
معتمد
استادیار، بخش تحقیق و تولید واکسنهای طیور، مؤسسه تحقیقات واکسن و سرمسازی رازی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج ، ایران
motamed62@yahoo.com
محسن
بشاشتی
استادیار، بخش تحقیق و تشخیص بیماریهای طیور، مؤسسه تحقیقات واکسن و سرمسازی رازی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
mo.beshash@yahoo.com
محمدحسین
فلاح
استادیار، بخش تحقیق و تشخیص بیماریهای طیور، مؤسسه تحقیقات واکسن و سرمسازی رازی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
moh.fm278@yahoo.com
10.22034/nfvm.2021.139269
از بیماریهای مهم در صنعت پرورش طیور بیماری برونشیت عفونی است که علیرغم واکسیناسیون گسترده گلههای صنعتی سالیانه خسارات اقتصادی سنگینی را بر این صنعت در کشور و دنیا تحمیل میکند. هدف از این مطالعه شناسایی میزان ابتلا به بیماری برونشیت عفونی در گلههای گوشتی تجاری دارای علائم تنفسی و تلفات بود. از تعداد 35 مزرعه مرغ گوشتی مبتلا به سندرم تنفسی در مناطق مرکزی و جنوب ایران در سال 1398 نمونههای بافت نای و کلیه تهیه و برای بررسی حضور ویروس برونشیت عفونی با روش واکنش زنجیرهای پلیمراز آشیانهای معکوس ارزیابی شدند. فراوانی شناسایی ویروس برونشیت عفونی در مجموع از 35 مزرعه 15 مورد (85/42 درصد) بود. برای تعیین ژنوتیپ ویروسهای برونشیت از توالی یابی پارشیال ژن پروتئین اسپایک1 استفاده شد که نتایج منجر به شناسایی دو ژنوتیپ ماساچوست و واریانت 2 گردید. بر اساس آنالیز فیلوژنی ویروسهای واریانت 2 در دودمان 23 GI- قرار میگیرند که فراوانی آن در کشور طی سالهای اخیر رو به افزایش است. ویروسهای ماساچوست جدا شده از لحاظ فیلوژنی با ویروسهای واکسن سروتیپ ماساچوست در یک کلاستر قرار نداشتند تعیین بیماریزایی این جدایهها نیاز به مطالعات تکمیلی دارد. نتایج مطالعه حاضر بیانگر این است که در کشور علیرغم واکسیناسیون گسترده علیه بیماری برونشیت عفونی همچنان ویروس میتواند منجر به بیماری حتی در گلههای واکسینه شود.
برونشیت عفونی,سندروم تنفسی,واکنش زنجیره پلیمراز,گله گوشتی
https://nfvm.uoz.ac.ir/article_139269.html
https://nfvm.uoz.ac.ir/article_139269_c59b00a92f24ee495792e7305ffb3135.pdf
دانشگاه زابل
تازه ها در میکروب شناسی دامپزشکی
2645-4491
2676-5004
3
2
2021
02
19
ردیابی مولکولی عوامل ویروسی نیوکاسل، برونشیت عفونی پرندگان و آنفلوانزای پرندگان (H9) در نمونههای کمپلکس تنفسی گلههای گوشتی استان گلستان در سال 1398
127
136
FA
محمد
منتظری
دانشجوی دکترای بهداشت و بیماریهای پرندگان، گروه بهداشت و بیماریهای پرندگان، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
montazerimohamad74@gmail.com
آرش
قلیانچی لنگرودی
استاد، گروه میکروبیولوژی و ایمنیشناسی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
ghalyana@ut.ac.ir
ناصر
صدری
دانشجوی دکترای تخصصی ویروس شناسی، گروه میکروبیولوژی و ایمنیشناسی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
naser.sadri@ymail.com
زهرا
ضیافتی کافی
دانشجوی دکترای تخصصی ویروس شناسی، گروه میکروبیولوژی و ایمنیشناسی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
zahra.ziafati@gmail.com
مهدی
وصفی مرندی
استاد، گروه بهداشت و بیماریهای پرندگان، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
mvmarand@ut.ac.ir
10.22034/nfvm.2021.140600
گسترش صنعت طیور و پرورش متراکم پرندگان در فضای بسته و محدود باعث به وجود آمدن عفونتهای تنفسی با منشأ عوامل عفونی مختلف، خصوصاً عوامل ویروسی آنفلوانزای پرندگان (AI)، بیماری نیوکاسل (ND) و برونشیت عفونی شده است. شواهد نشان میدهد که این عوامل در گلههای درگیر، بهصورت هم افزایی عمل میکنند. تعداد 20 گله گوشتی درگیر عفونت تنفسی در استان گلستان در سال 1398 انتخاب شد. نمونههای نای و کلیه به آزمایشگاه منتقل شد و بهمنظور ردیابی ویروسهای نیوکاسل، برونشیت عفونی و آنفلوانزای (H9)، روش PCR مورد استفاده قرار گرفت. طبق نتایج، گلهها بیشتر درگیر برونشیت عفونی (20 درصد) بودند و پس از آن، بهترتیب بیماریهای نیوکاسل (15 درصد) و آنفلوانزای پرندگان (H9) (10 درصد) شیوع داشتند. همچنین در بین عفونتهای کمپلکس، ترکیب برونشیت عفونی با عوامل نیوکاسل (20 درصد) و آنفلوانزای پرندگان (20 درصد)، بیشترین فراوانی را داشت. بر اساس نتیجهگیری این مطالعه ویروس برونشیت عفونی مهمترین نقش را در ایجاد کمپلکسهای تنفسی داشت و عفونت همزمان با ویروس عامل نیوکاسل و آنفلانزای H9 نیز باعث شدید شدن علائم و تلفات در گله میشود. توصیه میشود برای اطلاع از شیوع فاکتورهای خطر این بیماری و ارزیابی واکسنها در گلهها، هر سال مطالعات اپیدمیولوژیکی دقیقی صورت گیرد. این اولین مطالعه جامع بر روی کمپلکس تنفسی گلههای گوشتی در استان گلستان، یکی از قطبهای تولید گوشت مرغ در کشور، میباشد.
کمپلکس تنفسی,نیوکاسل,برونشیت عفونی پرندگان,آنفلوانزای H9,استان گلستان
https://nfvm.uoz.ac.ir/article_140600.html
https://nfvm.uoz.ac.ir/article_140600_97519b177cad573fcbbad496859405af.pdf
دانشگاه زابل
تازه ها در میکروب شناسی دامپزشکی
2645-4491
2676-5004
3
2
2021
02
19
بررسی اثر مهاری نانوکمپلکس عصاره قارچ گانودرما و نقره بر بیوفیلمهای باکتریهای ایجادکننده عفونتهای بیمارستانی
137
144
FA
سمیرا
کدوغنی ثانی
0000-0002-8851-5281
دانشآموخته کارشناسی ارشد میکروبیولوژی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی سبزوار، سبزوار، ایران
samira.sani769@gmail.com
حمید رضا
فرزین
0000000229615477
استادیار مؤسسه تحقیقات واکسن و سرمسازی رازی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، شعبه مشهد، مشهد، ایران
hrfarzin@yahoo.com
مجید
جمشیدیان مجاور
0000-0002-8347-2921
استادیار مؤسسه تحقیقات واکسن و سرمسازی رازی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، شعبه مشهد، مشهد، ایران
m.jamshidian@rvsri.ac.ir
محدثه
امیری
0000-0003-0345-0771
دانشآموخته کارشناسی ارشد رشته باکتریشناسی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
mohadeseamiri1990@gmail.com
10.22034/nfvm.2021.141929
بهطور کلی عفونتهای بیمارستانی به آن دسته از عفونتهایی اطلاق میشود که بهصورت محدود یا منتشر و در اثر واکنشھای بیماریزای مرتبط با خود عامل عفونی یا سموم آن در بیمارستان ایجاد میشود به شرطی که حداقل 48 تا 72 ساعت بعد از پذیرش بیمار در بیمارستان ایجاد شود و در زمان پذیرش، فرد نباید علائم آشکار عفونت مربوطه را داشته باشد و یا در دوره نهفتگی بیماری خود نباشد بدین منظور در این مطالعه به بررسی اثر مهاری نانوکمپلکس عصاره قارچ گانودرما و نقره بر بیوفیلمهای باکتریهای ایجادکننده عفونتهای بیمارستانی پرداخته شده است. باکتریهای مورد استفاده در این پژوهش شامل سوشهای استاندارد <em>استافیلوکوکوس</em><em> </em><em>اورئوس </em>(ATCC 14028) ، <em>اسینتوباکتر</em><em> </em><em>بومانی</em> (ATCC 6538) و <em>استرپتوکوکوس</em> <em>پایوژنز</em> (19606 ATCC) و <em>سودوموناس</em> <em>آئروژینوزا</em> (ATCC 27853) بودند. باکتریهای مورد استفاده در این پژوهش به محیطهای اختصاصی خود شامل مک کانکی آگار (سودوموناس آئروژینوزا)، بردپارکر آگار (<em>استافیلوکوکوس</em><em> </em><em>اورئوس</em>)، بلادآگار (<em>استرپتوکوکوس</em> <em>پایوژنز</em>) و شکلات آگار (<em>اسینتوباکتر</em><em> </em><em>بومانی</em>) انتقال داده شدند. جهت اندازهگیری ابعاد و شکل نانوذرات نقره از میکروسکوپ الکترونی روبشی استفاده گردید. همچنین جهت بررسی ترکیبات آلی احتمالی که در سنتز نانوذرات امکان دخالت داشتند آنالیز طیف سنجی مادون قرمز انجام شد. جهت پیبردن به تأثیر نانوکمپلکس قارچ و نقره در مهار تشکیل بیوفیلم باکتریهای مورد استفاده در این پژوهش از روش میکروپلیت استفاده شد. نتایج بهدست آمده از این پژوهش بیانگر این بود که ارتباط معناداری بین تشکیل بیوفیلم در حضور نانوکمپلکس عصاره قارچ گانودرما و نقره وجود دارد، که در این بین باکتری <em>استافیلوکوکوس</em><em> </em><em>اورئوس</em> دارای بیوفیلم ضعیف،<em> اسینتوباکتر بومانی </em>فاقد<em> </em>تشکیل<em> </em>بیوفیلم<em>، سودوموناس</em> <em>آئروژینوزا دارای بیوفیلم ضعیف و استرپتوکوکوس</em> <em>پایوژنز</em> دارای بیوفیلم قوی بودند. نانو کمپلکس قارچ و نقره دارای فعالیت آنتیباکتریال در غلظتهای گوناگون بوده و همچنین این کمپلکس دارای غلظت مهارکنندگی رشد و نیز دارای توانایی مهار تشکیل بیوفیلم میباشد. با توجه به فعالیت خوب آنتیباکتریال این ترکیب میتوان از این ترکیب در کاربرد گوناگون پزشکی استفاده نمود.
بیوفیلم,عفونت بیمارستانی,گانودرما,نقره,نانوذره
https://nfvm.uoz.ac.ir/article_141929.html
https://nfvm.uoz.ac.ir/article_141929_e4245c3771795959b86964b7830f11ec.pdf