بررسی فراوانی تیلریا اکوئی در اسب‌های منطقه ورامین با روش‌های رنگ‌آمیزی و مولکولی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانش‌آموخته رشته دکتری عمومی دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، کرج، ایران

2 استادیار گروه آموزشی انگل‌شناسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران

3 استادیار گروه آموزشی انگل‌شناسی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران

چکیده

تیلریا اکوئی تک‌یاخته‌ای از شاخه اپی‌کمپلکسا و خانواده تیلریده می‌باشد که در گذشته بابزیا اکوئی نامیده مـی‌شـد. این انگل عامل اصلی بیماری پیروپلاسموز اسب سانان (اسب، الاغ، گورخر و قاطر) است. این بیماری نه به خاطر گسترش سریع و اثرات مخرب بر روی اسب‌ها و مرگ و میر در موارد حاد بلکه به علت ضرر اقتصادی ناشی از ایجاد محدودیت‌های تجاری و ممنوعیت‌های مکانی در مناطقی که شیوع می‌یابد مورد توجه قرار گرفته است. در این مطالعه از 100 نمونه خون از اسب‌های چهار منطقه مختلف در ورامین جمع‌آوری شد و سپس با روش رنگ‌آمیزی و مولکولی از نظر آلودگی مورد بررسی قرار گرفت همچنین وجود آلودگی در گروه‌های مختلف سن، جنس، نژاد، نوع نگهداری و فعالیت بدنی در نرم‌افزار Excel 2010 جمع‌آوری و طبقه‌بندی شد و سپس با نرم‌افزار SPSS با شماره ورژن 25 و استفاده از آزمون مربع کای به تجزیه و تحلیل نتایج پرداخته شد. در این مطالعه 7 درصد آلودگی وجود داشت که لزوم توجه به این بیماری را برای دامپزشکان نشان می‌دهد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Prevalence of Theileria equi in horses of Varamine's area by staining method and molecular method

نویسندگان [English]

  • Ali Asghar Shirazi 1
  • Nadia Taiefi Nasrabadi 2
  • Seyyed Reza Hosseini 3
1 D.V.M. Faculty of Veterinary Medicine, karaj branch, Islamic Azad University, karaj, Iran
2 Associate professor of Department of Pathobiology, karaj branch, Islamic Azad University, karaj, Iran
3 Associate professor of Department of Pathobiology, Shahrekord branch, Islamic Azad University, Shahrekord, Iran
چکیده [English]

Theileria equi is a protozoan of the Apicomplexa phylum and the family Theileridae, before known as Babesia equi. This parasite is the main cause of equine piroplasmosis (horses, donkeys, zebras and mules). The disease has been noted not because of its rapid spread and devastating effects on horses and mortality in acute cases, but because of the economic losses caused by trade restrictions and limitations in areas where it is prevalent. In this study, blood samples were collected from 100 horses from four different regions in Varamin and then its result was investigated from the perspective of infection by stanining and molecular methods. Furthermore, the presence of infection in different groups including age, sex, breed, type of maintenance and bodily activity was collected and classified with the assistance of Excel 2010 software and afterwards we analyzed the data with SPSS software by version number 25 and also using chi-square test. Finally, we concluded that there was 7% contamination, which demonstrates that paying attention to this disease would be essential for veterinarians.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Theileria equi
  • Horse
  • Varamin region
  • staining method
  • molecular method

مراجع

1- Mehlhorn H, Schein E. Redescription of Babesia equi Laveran, 1901 as Theileria equi Mehlhorn, Schein 1998. Parasitology research. 1998; 84(6): 467-75.
2- Rothschild CM. Equine piroplasmosis. Journal of Equine Veterinary Science. 2013; 33(7): 497-508.
3- Constable PD, Hinchcliff KW, Done SH, Grünberg W. Veterinary medicine-e-book: a textbook of the diseases of cattle, horses, sheep, pigs and goats. Elsevier Health Sciences. 2016; 811-813.
4- De Waal DT. Equine piroplasmosis: a review. British Veterinary Journal. 1992; 148(1): 6-14.
5- Taylor MA, Coop RL, Wall RL. Veterinary parasitology. John Wiley & Sons. 2015; 475-484.
6- Smith BP. Large animal internal medicine, 3rd edn, Mosby. ISBN: 0-323-00946-B. 2002; 814-817.
7- Hall CM, Busch JD, Scoles GA, Palma-Cagle KA, Ueti MW, Kappmeyer LS, et al. Genetic characterization of Theileria equi infecting horses in North America: evidence for a limited source of US introductions. Parasites & vectors. 2013; 6(1): 1-2.
8- Malekifard F, Tavassoli M, Yakhchali M, Darvishzadeh R. Detection of Theileria equi and Babesia caballi using microscopic and molecular methods in horses in suburb of Urmia, Iran. InVeterinary research forum: an international quarterly journal. 2014; 5(2): 129 ]In Persion.[
9- Kakekhani S, Rahbari S, Madani R, Bokaei S. Molecular and microscopic detection of Theileria equi and Babesia caballi in horses in Kurdestan Province, Iran. Archives of Razi Institute. 2017; 72(1): 51-5 ]In Persion[.
10- Ebrahimi M, Adinehbeigi K, Hamidinejat H, Tabandeh MR. Molecular characterization of Theileria equi infection in horse populations belonging to West Azerbaijan, Iran: insights into the importance of Equine Merozoite Antigen (EMA)-1 in its diagnosis. Annals of parasitology. 2018; 64(1). ]In Persion[.
11- Bahrami S, Ghadrdan AR, Mirabdollahi SM, Fayed MR. Diagnosis of subclinical equine theileriosis in center of Iran using parasitological and molecular methods. Trop Biomed. 2014; 31(1): 110-7 ]In Persion.[
12- Díaz-Sánchez AA, Pires MS, Estrada CY, Cañizares EV, del Castillo Domínguez SL, Cabezas-Cruz A, et al. First molecular evidence of Babesia caballi and Theileria equi infections in horses in Cuba. Parasitology research. 2018; 117(10): 3109-18.
13- Ali S, Ijaz M, Farooqi SH, Durrani AZ, Rashid MI, Ghaffar A, et al. Molecular characterisation of Theileria equi and risk factors associated with the occurrence of theileriosis in horses of Punjab (Pakistan). Equine Veterinary Education. 2021; 33(2): 75-83 ]In Persion[.
14- Steinman A, Zimmerman T, Klement E, Lensky IM, Berlin D, Gottlieb Y, et al. Demographic and environmental risk factors for infection by Theileria equi in 590 horses in Israel. Veterinary Parasitology. 2012; 187(3-4): 558-62.
15- Ayala-Valdovinos MA, Lemus-Flores C, Galindo-García J, Bañuelos-Pineda J, Rodríguez-Carpena JG, Sánchez-Chiprés D, et al. Diagnosis and prevalence of Theileria equi horses in western Mexico by nested PCR. Parasitology international. 2017; 66(1): 821-4.
تازه ها در میکروب شناسی دامپزشکی
دوره 4، شماره 2
اسفند 1400
صفحه 83-91

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 04 بهمن 1400
  • تاریخ پذیرش: 27 فروردین 1401

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار